Jeżeli dłużnik nie realizuje płatności rat kredytów czy też pożyczek terminowo, wierzyciel ma prawo żądać od niego zapłaty odsetek za opóźnienie. Jednak podobnie jak wierzytelność główna, odsetki również ulegają przedawnieniu co wynika z art. 117 § 1 kodeksu cywilnego.

 

W wielu przypadkach, kiedy dotyczy to zwłaszcza starych długów, odsetki przewyższają kilkukrotnie główne roszczenie wierzyciela. Dłużnik dowiaduje się, że ma do spłacenia np. 5.000,00 zł kapitału i 30.000,00 odsetek, które narosły przez kilkanaście lat.

 

Odsetki, jako świadczenie okresowe których ich powstanie jest uzależnione od upływu czasu i narastają z każdym dniem, przedawniają się z upływem 3 lat. Wynika to z art. 118 k.c.

 

 

– ogólny terminu przedawnienia to 6 lat,

– dla roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej to 3 lata,

– dla roszczeń z faktur związanych ze sprzedażą przez firmy towarów i usług to 2 lata. W takich przypadkach odsetki przedawniają się również po 3 latach, gdyż nie mogą przedawniać się później niż główne roszczenie.

 

 

Nawet jeśli roszczenie jest stwierdzone prawomocnym nakazem zapłaty, który przedawnia się z upływem 6 lat, odsetki przedawniają się z upływem lat 3. To oznacza, że jeśli w ciągu 3 lat od uprawomocnienia się nakazu zapłaty nie zostanie przerwany bieg przedawnienia, odsetki zostaną przedawnione. Termin 6-letni odnosi się tylko do głównego roszczenia.

 

Aby odsetki nie przedawniły się, wierzyciel powinien co 3 lata rozpoczynać egzekucję komorniczą, aby przerwać bieg przedawnienia i spowodować, że zaczyna ono biec od nowa.

 

 

W pierwszej kolejności należy złożyć wniosek do wierzyciela o ograniczenie egzekucji wraz z uzasadnieniem. Wierzyciel powinien następnie złożyć wniosek o to ograniczenie do komornika. Jeżeli jednak tego nie uczyni, konieczne będzie złożenie powództwa przeciwegzekucyjnego w sądzie, co spowoduje zatrzymanie przymusowego wyegzekwowania przedawnionych odsetek.