Kto to jest komornik i czym się zajmuje?

Komornik jest funkcjonariuszem publicznym działającym przy sądzie rejonowym. 

Zawód komornika powstał dopiero w XIX wieku. Pierwsi komornicy pojawili się w Polsce w czasie zaborów. Byli mniej lub bardziej wyedukowani, opłacani częściowo z budżetu państwa, część ich wynagrodzenia pochodziła z prowizji od ściągniętych długów.

W przeciwieństwie do windykatora, zawód komornika jest regulowany przepisami. Zgodnie z zapisami wspomnianej wyżej ustawy na stanowisko komornika może być powołana osoba, która:

1. posiada polskie obywatelstwo,
2. ma pełną zdolność do czynności prawnych,
3. posiada nieposzlakowaną opinię,
4. nie była karana za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe,
5. nie jest podejrzana o przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe,
6. ukończyła w Polsce wyższe studia prawnicze i uzyskała tytuł magistra prawa lub zagraniczne studia prawnicze uznane w Polsce,
7. odbyła aplikację komorniczą,
8. złożyła egzamin komorniczy,
9. pracowała w charakterze asesora komorniczego co najmniej 2 lata,
10. ukończyła 26 lat.

Jest jeszcze jeden warunek, jaki powinna spełniać osoba, która chciałaby być komornikiem: posiadanie zdolności psychicznej i fizycznej pozwalającej na pełnienie obowiązków komornika, którą ustala lekarz medycyny pracy.

Komornik sądowy, na wniosek wierzyciela, może prowadzić czynności na dowolnym terenie w obrębie kraju. Komornik posiada identyfikator ze zdjęciem, nazwiskiem, pełnioną funkcją oraz oznaczeniem sądu rejonowego, przy którym działa. Komornik ma prawo prowadzić egzekucję między innymi z rachunków bankowych, wynagrodzenia za pracę, świadczeń emerytalnych, ruchomości, praw majątkowych, czy też nieruchomości. By wykonać wyrok sądowy i zająć składniki majątku, stosuje określone przepisami środki przymusu.

Przed rozpoczęciem procesu egzekucyjnego komornik sądowy powinien wystosować do dłużnika pismo, które jest wysyłane pocztą. W przypadku braku doręczenia dokumentu drogą listowną komornik może próbować osobiście dostarczyć pismo o wszczęciu windykacji.

Kolejnym etapem jest wykazanie wysokości majątku dłużnika. W ten sposób komornik najdokładniej określi sposób przeprowadzenia egzekucji. Jeśli to zostanie ustalone, następnym krokiem jest zajęcie wynagrodzenia dłużnika. Należy pamiętać, że każdego komornika sądowego obowiązuje dolny oraz górny limit, tak zwanej kwoty wolnej od potrąceń, określonej przez przepisy.

Tym, czy skierować sprawę do komornika decyduje wierzyciel i to on staje się później faktycznym decydentem postępowania. W praktyce, to również od jego wniosków i woli zależy, z jakich środków przymusu skorzysta komornik. Jeśli dłużnik nie chce go wpuścić do domu, ma prawo wkroczyć w asyście policji i przeprowadzić czynności egzekucyjne.

Zajęte składniki majątku w postaci ruchomości lub nieruchomości są spieniężane w ramach licytacji komorniczej.

Czy należy negocjować z komornikiem spłatę długu?

ZAPAMIĘTAJ  –  Negocjować należy ZAWSZE Z WIERZYCIELEM.

Jeśli wierzyciel oddał Twój dług do egzekucji komorniczej to znaczy, że zaniedbałeś kilka spraw, które powinieneś zrobić zanim to się stało.

Kiedy tylko zacząłeś mieć problemy z płatnością rat należało zgłosić się do wierzyciela o restrukturyzację zadłużenia. Poprosić o tzw. wakacje kredytowe, czyli umorzenie spłaty rat na jakiś czas, o wydłużenie okresu kredytowania, o zmniejszenie wysokości raty i nie wszczynania postępowania windykacyjnego wobec Ciebie do czasu podpisania porozumienia oraz nie naliczanie karnych odsetek.

Tutaj znajdziesz profesjonalne wzory wniosków o restrukturyzację do poszczególnych wierzycieli >>>

Jeśli nie zareagowałeś kiedy kłopoty się zaczynały to powinieneś to zrobić kiedy wierzyciel wysłał Ci wezwanie do zapłaty przeterminowanego zadłużenia w ciągu 14 dni. Jeśli wierzytelność była w banku to bank powinien się powołać na art. 75 C prawa bankowego i zaproponować restrukturyzację zadłużenia. Jeśli tego nie zrobił i wypowiedział Ci umowę to wypowiedzenie nie ma mocy prawnej. Jeśli to zrobił a Ty nie podjąłeś działań – niestety jest to Twoje zaniedbanie.

Kiedy wierzyciel wypowiedział Ci umowę, wówczas również należało podjąć negocjacje w celu restrukturyzacji długu. Wbrew pozorom czasem łatwiej jest wynegocjować ugodę po wypowiedzeniu umowy, kiedy zobowiązanie przechodzi do działu windykacji. Jeśli nie rozpocząłeś rozmów z wierzycielem – Twój problem się pogłębił.

Kolejną czynnością, która mogłaby zapobiec egzekucji komorniczej jest wysłanie do sądu sprzeciwu do nakazu zapłaty po otrzymaniu nakazu zapłaty na rzecz wierzyciela. Skutecznie złożony sprzeciw w ciągu 14 dni po otrzymaniu nakazu zapłaty powoduje, iż sprawa zostaje skierowana na posiedzenie jawne i zostaniesz poinformowany o jej miejscu i terminie. Wówczas w sądzie możesz przedstawić swoje argumenty, dlaczego nie spłacałeś zobowiązania i zaproponować ugodę z wierzycielem.

Tutaj znajdziesz wzór Sprzeciwu od nakazu zapłaty, który bez problemu sam sporządzisz aby wysłać go do sądu >>>

Ignorując nakaz zapłaty spowodowałeś, że wierzyciel zgłosił się do sądu po tzw. klauzulę wykonalności i, po jej otrzymaniu, zgłosił Twój dług do egzekucji komorniczej.

Tak więc od momentu utraty możliwości płatniczej długu do momentu egzekucji komorniczej można wykonać wiele czynności, które Cię od tej egzekucji uchronią. Nie bój się negocjować i walczyć o swoje. Pokaż wierzycielowi jakąś kwotę już spłaciłeś, często Twoje obliczenia pokażą, że spłaciłeś już cały kapitał, warto o tym wierzycielowi przypomnieć.

I ponownie napiszę – NEGOCJUJ ZAWSZE Z WIERZYCIELEM. Proś o samodzielną spłatę długu bezpośrednio na jego konto. Pamiętaj, że komornik nigdy nie przekazuje całej wyegzekwowanej kwoty do wierzyciela – zawsze część zostawia sobie w ramach swojego wynagrodzenia. Tym samym kwota Twojego długu staje się dużo wyższa, musisz spłacić więcej i płacisz dłużej. Czy to Ci się opłaca? Chyba raczej nie.

Tutaj znajdziesz wzory wniosków o ugodę do wierzycieli jeśli masz już komornika >>>

Czy komornik może wejść nas posesję lub do domu pod nieobecność właściciela?

Tak, komornik ma prawo wejść na posesję lub do domu właściciela pod jego nieobecność.

Zgodnie z przepisem art. 814 kpc, jeżeli cel egzekucji tego wymaga, komornik zarządza otwarcie mieszkania oraz innych pomieszczeń  dłużnika, jak również przeszukuje jego rzeczy, mieszkanie i schowki. Gdyby to nie wystarczyło, komornik może przeszukać odzież, którą dłużnik ma na sobie. Komornik może to uczynić także wówczas, gdy dłużnik nie chce uczestniczyć w czynnościach lub gdy zachodzi podejrzenie, że chce ukryć przed egzekucją przedmioty, które ma przy sobie. Komornik może też skorzystać z pomocy dodatkowych osób, np. ślusarza, w celu otwarcia pomieszczeń dłużnika.

Czy komornik może dokonywać czynności pod nieobecność dłużnika?

Dłużnik nie musi być obecny przy czynnościach, natomiast świadkowie czynności, których ustanawia komornik, muszą mieć pełną zdolność do czynności prawnych. Małoletni, czy osoby ubezwłasnowolnione są wyłączone, nie mogą być świadkami czynności.

Egzekucja z ruchomości.

Czy komornik może zająć ruchomości nie należące do dłużnika?

W przypadku, gdy komornik zajmuje rzecz ruchomą, nie bada czy jest ona własnością dłużnika, czy innej osoby. Ma prawo zająć rzecz będącą we władaniu dłużnika, np. gdy dłużnik jeździ samochodem należącym do teściowej, przyjaciela, czy nawet do firmy leasingowej, komornik ma prawo taką rzecz zająć. Wynika to z przepisów o egzekucji sądowej. Właścicielowi przysługują środki prawne w celu żądania zwolnienia zajętej rzeczy, ale tym zajmuje się sąd, do którego należy w terminie miesięcznym złożyć tzw. powództwo przeciwegzekucyjne. Sąd może zwolnić ruchomość spod zajęcia.

Czego komornik nie może zająć?

Komornik prowadzi egzekucję ze wszystkich ruchomości dłużnika, chyba, że co innego wynika z tytułu wykonawczego. Od tej zasady ustawa przewiduje jednak wyjątki wyliczając przedmioty, które z przyczyn humanitarnych i społecznych nie podlegają egzekucji. Są to:

1. przedmioty urządzenia domowego,
2. pościel, bielizna i ubranie codzienne, niezbędne dla dłużnika i będących na jego utrzymaniu członków jego rodziny,
3. ubranie niezbędne do pełnienia służby lub wykonywania zawodu,
4. zapasy żywności i opału niezbędne dla dłużnika i będących na jego utrzymaniu członków jego rodziny na okres jednego miesiąca,
5. jedna krowa lub dwie kozy albo trzy owce potrzebne do wyżywienia dłużnika i będących na jego utrzymaniu członków jego rodziny wraz z zapasem paszy i ściółki do najbliższych zbiorów,
6. narzędzia i inne przedmioty niezbędne do osobistej pracy zarobkowej dłużnika oraz surowce niezbędne dla niego do produkcji na okres jednego tygodnia, z wyłączeniem jednak pojazdów mechanicznych.
7. Ograniczeniu podlegają   przedmioty niezbędne do nauki, papiery osobiste, odznaczenia i przedmioty służące do wykonywania praktyk religijnych oraz przedmioty codziennego użytku, które mogą być sprzedane tylko znacznie poniżej ich wartości, a dla dłużnika mają znaczną wartość użytkową.

W razie skierowania egzekucji sądowej przeciwko rolnikowi, który prowadzi gospodarstwo rolne, niezależnie od przedmiotów wyłączonych spod egzekucji przez kodeks postępowania cywilnego, egzekucji nie podlegają ponadto jeszcze inne, szczegółowo określone w przepisach rozporządzenia przedmioty.

Egzekucja z nieruchomości

Przy wskazanym sposobie egzekucji, komornik po zajęciu, dokonuje, na wniosek wierzyciela tzw. opisu i oszacowania, czynności, w ramach której biegły sądowy – rzeczoznawca majątkowy wycenia nieruchomość i określa jej wartość rynkową. Cena wywołana w licytacjach wynosi odpowiednio ¾ ceny wywołania i 2/3 ceny oszacowania. Komornik prowadzi egzekucję z nieruchomości do momentu zakończenia licytacji,. Dalsze czynności związane z udzieleniem przybicia, przysadzenia własności i podziałem sumy uzyskanej z licytacji prowadzi Sąd.

Egzekucja z wynagrodzenia za pracę, świadczeń emerytalno-rentowych ZUS, rachunku bankowego, czy innych wierzytelności, w tym przysługujących z Urzędu Skarbowego z tytułu zwrotu nadpłaty podatku wynikającego z rozliczenia rocznego PIT.

Przy zastosowaniu tych sposobów egzekucji, komornik zawiadamia zakład pracy, bank, czy Zakład Ubezpieczeń Społecznych lub podmiot, na rzecz którego dłużnik świadczy usługi czy wykonuje zlecenia o fakcie dokonania zajęcia, wzywając dany podmiot, aby nie wypłacał dłużnikowi należnej kwoty, tylko przekazywał ją bezpośrednio do komornika. Z wyegzekwowanych kwot komornik dokonuje podziału między wierzycielami, potrącając koszty egzekucyjne.

Przy egzekucji z wyżej wskazanych sposobów nie podlegają egzekucji:

1. – sumy i świadczenia w naturze wyasygnowane na pokrycie wydatków lub wyjazdów w sprawach służbowych;
2. – sumy przyznane przez Skarb Państwa na specjalne cele (w szczególności stypendia, wsparcia), chyba że wierzytelność egzekwowana powstała w związku z urzeczywistnieniem tych celów albo z tytułu obowiązku alimentacyjnego;
3. –  prawa niezbywalne, chyba że możność ich zbycia wyłączono umową, a przedmiot świadczenia nadaje się do egzekucji albo wykonanie prawa może być powierzone komu innemu;
4. – świadczenia z ubezpieczeń osobowych oraz odszkodowania z ubezpieczeń majątkowych, w granicach określonych w wysokości 3/4, lecz nie dotyczy to egzekucji mającej na celu zaspokojenie roszczeń z tytułu alimentów (zatem komornik może zająć tylko 25 % kwot z tytułu odszkodowania)
5. – świadczenia z pomocy społecznej
6. –  u dłużnika pobierającego periodyczną stałą płacę – pieniądze w kwocie, która odpowiada nie podlegającej egzekucji części płacy za czas do najbliższego terminu wypłaty, a u dłużnika nie otrzymującego stałej płacy – pieniądze niezbędne dla niego i jego rodziny na utrzymanie przez dwa tygodnie;
7. – świadczenia alimentacyjne, świadczenia pieniężne wypłacane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów, świadczenia rodzinne, dodatki rodzinne, pielęgnacyjne, porodowe, dla sierot zupełnych oraz świadczenia z pomocy społecznej.

Ile może zająć komornik z umowy o pracę?

Jeżeli dłużnik zatrudniony jest na podstawie umowę o pracę, zajęciu podlega 50% jego zarobków ( nie dotyczy zobowiązań dłużnika z tytułu alimentów – wtedy może zająć 60% ), przy czym zajęciu nie podlega wynagrodzenie za pracę w wysokości 4.242,00 zł brutto, czyli do dyspozycji dłużnika bezwzględnie musi pozostać kwota netto: 3.055,00 zł. Wyliczenia te dotyczą jednego etatu – w przypadku zatrudnienia w wymiarze niższym, niż 1 etat, kwoty wolne od potrąceń ulegają proporcjonemu zmniejszeniu.

I tak przy zatrudnieniu za na 3/4 etatu jest to kwota 2.291,00 zł, a na 1/2 etatu kwota wolna to 1.527,00 zł netto. Te ograniczenie nie są stosowane w przypadku alimentów.

Ile może zająć komornik z emerytury lub renty?

Emerytury i renty podlegają zajęciu w wysokości 25 %, ale wolne są od egzekucji i potrąceń w wysokości 50 % najniższej emerytury lub renty – zależnie od rodzaju pobieranego przez emeryta (rencistę ) świadczenia.

W przypadku prowadzenia egzekucji, komornik musi zostawić emerytowi czy renciście kwotę wolną od potrąceń, która przy zadłużeniu z tytułu niespłaconych rat kredytów wynosi 1.337,50 zł netto.

25% zajęcia obliczamy od kwoty emerytury brutto.

Czy komornik może zająć trzynastą, czternastą emeryturę?

Komornik nie może dokonywać potrąceń z tzw. „trzynastki, czternastki”. Dodatkowe świadczenie jest wypłacane z urzędu, w takiej formie, w jakiej pobierana jest emerytura. Z kwoty świadczenia nie będą dokonywane potrącenia i egzekucje, świadczenie nie jest też wliczane do dochodu.

Ile może zająć komornik z umowy zlecenia?

Jeżeli poza zatrudnieniem wykonywanym na podstawie umowy o pracę dodatkowo wykonujemy pracę na podstawie umowy zlecenia to kwota jaką otrzymana z umowy zlecenia nie jest już objęta ochroną i podlega zajęciu w całości.

Można się jednak bronić przed zajęciem całej wypłaty, gdy ma miejsce zajęcie wynagrodzenia z umowy zlecenia. Szansę na to daje art. 833 § 2 Kodeksu postępowania cywilnego. Wynika z niego, że do wszystkich świadczeń powtarzających się, których celem jest zapewnienie utrzymania, stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu pracy, które nie pozwalają zająć całej pensji. Mimo więc, że wynagrodzenie z umowy zlecenia nie jest wynagrodzeniem z umowy o pracę, może w takich przypadkach zastosować przepisy o ochronie wynagrodzeń z Kodeksu pracy.

Przy ocenie, czy mamy do czynienia ze “świadczeniem powtarzającym się, którego celem jest zapewnienie utrzymania”  bierze się pod uwagę regularność i cykliczność otrzymywania wypłaty, to, czy dłużnik ma też inne dochody, czy też dochód z umowy zlecenia jest jedynym lub głównym dochodem.

Niestety pracodawca nie może sam zastosować przepisów Kodeksu pracy do zajęcia z umowy zlecenia i przekazać komornikowi – wbrew treści zajęcia komorniczego – tylko połowę wynagrodzenia. Powinien przekazać komornikowi 100% zajętej kwoty. Z przekazywaniem komornikowi mniejszej kwoty (50% wynagrodzenia) musi poczekać na pismo od komornika zawierające informację, że ma zostać zastosowane ograniczenie wynikające z Kodeksu pracy. Jest to duża komplikacja, przede wszystkim dla dłużnika, który z dnia na dzień traci 100% swojego wynagrodzenia.

Co w takiej sytuacji można zrobić?

To zatrudniony, którego wynagrodzenie zostało zajęte, powinien skontaktować się z komornikiem. Osoba zatrudniona, której zajęto 100% wynagrodzenia, powinna:

• zażądać od komornika ograniczenia egzekucji,
• złożyć skargę na czynności komornika – w razie odmowy ograniczenia egzekucji.

Zatrudniony na umowę zlecenie może żądać od komornika ograniczenia egzekucji powołując się na art. 833 §  2 Kodeksu postępowania cywilnego. Wynika z niego, że do wszystkich świadczeń powtarzających się, których celem jest zapewnienie utrzymania, należy stosować odpowiednio przepisy Kodeksu pracy o ograniczeniach egzekucji z umowy o pracę.

We wniosku o ograniczenie egzekucji należy wykazać, że:

• wynagrodzenie z umowy zlecenia jest świadczeniem powtarzającym się, regularnym – np. że wpływa regularnie co miesiąc; można to zrobić załączając kopię umowy zlecenia;
• celem otrzymywanego wynagrodzenia jest zapewnienie utrzymania – bo np. stanowi jedyne lub główne źródło dochodu.

Następnie należy poczekać na reakcję komornika, który powinien ograniczyć zajęcie wynagrodzenia z umowy zlecenia, jeśli spełnione są opisane wyżej warunki.

Jeżeli komornik odmówi ograniczenia egzekucji, należy złożyć skargę na czynności komornika. Jest na to tylko tydzień od dnia otrzymania od komornika pisma z odmową ograniczenia egzekucji. Skargę adresowaną do sądu rejonowego wnosi się do komornika. Komornik powinien przekazać skargę wraz z aktami sprawy do sądu.

Niestety z reguły ani komornicy, ani sądy nie zgadzają się zastosować drugiego ograniczenia, czyli pozostawić dłużnikowi kwotę odpowiadającą minimalnemu wynagrodzeniu za pracę (obecnie 3.055,00 zł netto) . Uznają, że nie nadaje się ono do stosowania do umów cywilnoprawnych. Efekt jest taki, że osoby zatrudnione na tzw. “umowach śmieciowych”, zarabiające mało, muszą się liczyć z tym, że po zajęciu komorniczym stracą zawsze co najmniej połowę wynagrodzenia.

Jak komornik zajmuje konto bankowe?

Zajęcie konta bankowego dla komornika sądowego to bardzo prosta sprawa. Zajmuje on konto bankowe osoby zadłużonej korzystając z Systemu OGNIVO. Jest to system, w którym komornik wysyła do wszystkich banków w Polsce (w tym banków spółdzielczych) czy dana, konkretna osoba nie jest posiadaczek konta w ich instytucji finansowej. Następnie dokonuje zajęcia konta bankowego dłużnika korzystając z narzędzi informatycznych. Komornik sądowy nie musi opuszczać swojej kancelarii, aby zająć pieniądze dłużnika, które ten zdeponował na rachunku bankowym.

Ile może zająć komornik z konta bankowego?

Zgodnie z obowiązującymi przepisami komornik musi pozostawić od 2024 roku na rachunku bankowym kwotę równą 75 proc. minimalnego wynagrodzenia czyli 3.055,00 zł netto. Wskazany limit dotyczy wszystkich posiadanych rachunków bankowych, tj. oszczędnościowych, oszczędnościowo-rozliczeniowych, czy rachunków terminowych lokat oszczędnościowych.

Co zrobić w sytuacji kiedy bank przekazał komornikowi wszystkie pieniądze z wypłaty?

W tej sytuacji możesz zrobić dwie rzeczy:

1. złożyć reklamację do banku ze wskazaniem, że dokonano przekazania kwot z rachunku bankowego, które nie podlegały egzekucji,
2. poinformować pisemnie o tym fakcie komornika, aby wstrzymał się z przekazanie wyegzekwowanych kwot wierzycielowi.

Może się zdarzyć, że zarówno bank jak i komornik nic sobie nie zrobią ze skarg osoby zadłużonej. W takiej sytuacji najlepiej będzie wykonać dwie z poniższych czynności:

1. skarga na komornika (tutaj najlepiej będzie złożyć skargę do prezesa sądu rejonowego, przy którym działa komornik sądowy prowadzący egzekucję),
2. skarga do Rzecznika Finansowego na bank.

Koszty postępowania egzekucyjnego w 2023 r. – ile zapłaci i kto? Czy mogą ulec przedawnieniu?

Kiedy przestałeś spłacać twoje zobowiązanie, a twój wierzyciel zaopatrzył się w tytuł wykonawczy oraz klauzulę wykonalności, najprawdopodobniej komornik „zapuka do twoich drzwi” w celu przymusowego wyegzekwowania zaległych należności. Komornik za swoją pracę pobiera wynagrodzenie. Kogo więc obciążą koszty wszczętej egzekucji (koszty postępowania egzekucyjnego) i jak będą prezentować się jej koszty

Koszty komornicze – ile zapłacisz za postępowanie egzekucyjne?

Prawdopodobnie każdy dłużnik, który przestaje spłacać kredyt, z tyłu głowy ma widmo nadciągającego postępowania egzekucyjnego i zastanawia się, jak będzie kształtowało się w związku z tym jego zobowiązanie – należność główna, stale rosnące odsetki oraz inne koszty uboczne. Na takie właśnie koszty uboczne złożą się między innymi opłaty za egzekucję, czyli wynagrodzenie dla komornika oraz zwrot wydatków poniesionych w związku z prowadzoną egzekucją.

Komornikowi przysługuje zwrot niezbędnych wydatków poniesionych w toku postępowania albo w trakcie innych czynności w zakresie określonym w ustawie.

Co do zasady kosztami postępowania egzekucyjnego obciąża się dłużnika – komornik potrąca z wyegzekwowanego świadczenia opłatę w należnej, określonej przepisami prawa wysokości opłatę. Jej wysokość powinna zostać szczegółowo określona w odpowiednim postanowieniu komornika.

Ile wynoszą koszty komornicze w 2024 r?

Podstawowa opłata egzekucyjna – 10%

• wyliczana od całej egzekwowanej kwoty
• stawka obowiązuje przy wszystkich najczęstszych zajęciach: emerytury, wynagrodzeń z pracy, renty, nieruchomości lub rachunku bankowego

Preferencyjna opłata egzekucyjna – 3%

Obowiązuje tylko niektórych dłużników: tych, którzy w przeciągu miesiąca od momentu odbioru informacji o wszczęciu postępowania egzekucyjnego spłacą część lub całość wymaganej kwoty

Opłata przy umorzeniu- 5%

5% długu zostaje pokryte przez wierzyciela, jeśli to on występuje do komornika z pismem o umorzeniu sprawy. 5% długu płaci dłużnik w momencie kiedy wierzyciel wykaże, że dłużnik zapłacił całość należności w terminie miesiąca lub nastąpiło zawarcie porozumienia

Bezpodstawne wszczęcie postępowania – 10%

W przypadku bezpodstawnego wszczęcia postępowania egzekucyjnego wierzyciel ma obowiązek zapłacić 10% kwoty długu. Sytuacją bezpodstawnego wszczęcia postępowania nazywamy sytuację, kiedy wierzyciel kieruje sprawę do komornika dotyczącą osoby niezadłużonej lub nie podaje dostatecznych argumentów na poparcie wniosku.

OPŁATY W SPRAWACH O EGZEKUCJĘ ŚWIADCZEŃ NIEPIENIĘŻNYCH 2024

• wniosek o wszczęcie egzekucji rzeczy ruchomej: każdorazowo 400 zł.
• opłata za utrudnianie czynności komorniczych: każdorazowo 1000 zł.
• wniosek o wprowadzenie syndyka lub zarządcy: 400 zł
• koszt komorniczy- zwrot 50% poniesionych kosztów, jeśli dłużnik ureguluje należność przed czasem
• opłata za sporządzenie protokołu stanu faktycznego: 400 zł
• doręczenie pisma przez komornika: 40 zł 
• wniosek o zabezpieczenie spadku i sporządzenie spisu inwentarza: 400 zł
• wniosek o wszczęcie egzekucji wprowadzenia w posiadanie nieruchomości: 1500 zł
• wniosek o wszczęcie egzekucji wprowadzenia w posiadanie innej nieruchomości lub opróżnienia lokalu — 2000 zł

Opłatę egzekucyjną za egzekucję świadczeń pieniężnych komornik ściąga wraz z egzekwowanym świadczeniem, proporcjonalnie do wartości wyegzekwowanego świadczenia. W każdym postępowaniu komornik ustala w inny sposób wysokość opłat ściągniętych i należnych w postanowieniu o umorzeniu postępowania albo postanowieniu o zakończeniu postępowania.

Podstawę obliczenia opłaty stanowi wysokość egzekwowanego świadczenia. W skład podstawy obliczeń wchodzić będzie należność główna, odsetki oraz inne koszty uboczne z wyjątkiem kosztów zastępstwa.

Kto ponosi koszty postępowania egzekucyjnego?

Jeśli postępowanie egzekucyjne było konieczne, jego koszty w całości poniesie dłużnik, jako podmiot odpowiedzialny za spłatę swojego zobowiązania.

W sytuacji postępowanie jest wszczęte i przeprowadzone niecelowo, np. na podstawie orzeczenia, które uprawomocniło się bez wiedzy dłużnika, a termin na wniesienie środka zaskarżenia przywrócono, wtedy kosztami obciążony zostaje wierzyciel.

Uchwałą Sądu Najwyższego roszczenia z tytułu kosztów komorniczych przedawniają się.

Terminem przedawnienia właściwym dla kosztów komorniczych jest termin 3-letni. Po upływie tego terminu komornik nie może dochodzić zapłaty kwoty wskazanej na postanowieniu w przedmiocie obciążenia dłużnika kosztami postępowania egzekucyjnego.

Jak uniknąć egzekucji komorniczej z nieruchomości?

Za małe zobowiązania nasza własność nieruchomości nie może zostać naruszona, dzięki czemu unikamy egzekucji komorniczej z nieruchomości. Ograniczenie nakładane na komorników w tym zakresie dotyczy należności głównej, tak więc do limitów związanych z egzekucją komorniczą nieruchomości nie można wliczyć odsetek czy innych kosztów ubocznych. Tak, więc jeżeli wysokość zobowiązania głównego wynosi mniej niż 5 % szacowanej wartości nieruchomości to komornik nie może dokonać jej licytacji.

Jak zabezpieczyć swoje mieszkanie przed egzekucją komorniczą?

Dłużnikowi w stosunku do toczącej się egzekucji komorniczej przysługuje szereg uprawnień, na podstawie których może bronić swoich praw.

Skarga na czynności komornika – wstrzymanie egzekucji komorniczej

Dłużnik może złożyć do sądu skargę na czynności komornika – przedmiotem takiej skargi może być każda czynność komornicza, która nie jest zgodna z przepisami powszechnie obowiązującego prawa, lub taka, która powzięta została z wyraźnym nadużyciem prawa. Na przykład przy dokonywaniu czynności przez komornika zmierzających do licytacji nieruchomości konieczne jest dokonanie opisu i oszacowania nieruchomości, które obwarowane jest szeregiem reguł. Jeżeli komornik nie będzie podczas jego dokonywania postępował zgodnie z przepisami, czynność taka może zostać zaskarżona.

Przywrócenie terminu.

Kolejną możliwością ochrony przed niechcianą egzekucją, w sytuacji, kiedy o wydaniu tytułu wykonawczego dowiedziałeś się dopiero po wszczętej egzekucji, jest przywrócenie terminu do wniesienia środka zaskarżenia. Jest to rozwiązanie dla osób, którym uniemożliwiono obronę sądową z uwagi na nieprawidłowe doręczenie korespondencji sądowej, na przykład na nieaktualny adres. Nie daje to gwarancji wygranej sprawy i braku egzekucji w przyszłości, jednak kupujemy dzięki temu czas na załatwienie swoich spraw oraz podjęcie walki.

Wniosek o zawieszenie egzekucji komorniczej, czyli umorzenie egzekucji komorniczej nieruchomości.

Inną opcją będzie podjęcie rozmów ugodowych z wierzycielem i złożenie do komornika wniosku o zawieszenie egzekucji do czasu zakończenia rokowań mających na celu ugodową spłatę zobowiązania. Zawarcie ugody jest podstawą umorzenia egzekucji komorniczej nieruchomości.

Tytuł wykonawczy.

Kolejną sytuacją na uchronienie się przed egzekucją z mieszkania jest kontrola tytułu wykonawczego oraz podstaw, na jakich został on wydany. Jeżeli tytuł wykonawczy ma wady formalne, prawne lub podstawa jego wystawienia budzi uzasadnione wątpliwości, istnieje możliwość wystąpienia z powództwem przeciw egzekucyjnym, w którym należy koniecznie podnieść wniosek o zabezpieczenie poprzez zawieszenie egzekucji komorniczej.